Przez ładnych parę lat był moim sąsiadem na stronie CX Newsa. Kiedy dostawałem do ręki magazyn najpierw narcystycznie otwierałem go na stronie gdzie był wydrukowany mój felietonik. Nie czytałem go, tylko rzucałem okiem – w końcu wiedziałem co tam jest napisane. Zawsze czytałem Jego. Czasem, przyznaję się, zastanawiałem się ,czy on mnie czyta i dochodziłem do wniosku, że raczej nie. Nasze światy były tak różne. Zawsze imponowali mi ludzie mądrzy. Nawet za bardzo mi imponowali – budzili we mnie nieśmiałość, której jak mi się wydawało, już się pozbyłem. Do tego osoba duchowna. Mój stosunek do wiary można określić jako „niewierzący wątpiący”. Mądrzy ludzie kościoła to powątpiewanie pogłębiali. Mam w domu notatkę księdza Tischnera wylicytowaną na jakiejś aukcji, którą ksiądz profesor zostawiał w drzwiach w Łopusznej brzmiącą „zaraz wracam”. Tacy ludzie kościoła, jak księża Tischner i Pieronek, że już wyżej nie sięgnę, powodowali, że notatka „zaraz wracam” wydawała się prorocza. Z tym, że to my którzy zostaliśmy na ziemi powinniśmy napisać „zaraz wracam” do nich, tych którzy już są tam. Sąsiada już takiego nie będę miał. Ale „zaraz wracamy”.