Liczne występowanie schorzeń okulistycznych, wymagających częstego nawilżania oczu w sposób bezwzględny, jak np. niedomykanie powiek, bądź schorzenia reumatoidalne powodujące zaburzenia sekrecji (np. zespół Sjogrena), wymagają od pacjenta by w sposób ciągły, dożywotnio kropił oczy 5-6 razy dziennie lub nawet częściej. Zatem każde zmniejszenie ilości zakropleń będzie dla pacjenta wielką ulgą. Większość okulistów powinna dążyć do szukania sposobów na zmniejszenie ilości podawanych leków. Szczególnie biorąc pod uwagę fakt, iż nie ma skutecznych leków bez skutków ubocznych, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu. Dlatego jedną z najważniejszych umiejętności lekarza jest dobór odpowiedniej metody diagnostycznej oraz leczniczej do danego schorzenia, przy uwzględnieniu wszystkich możliwych rozwiązań. W przypadku schorzeń okulistycznych, ogólnie określanych mianem zespołu suchego oka, bardzo korzystnym posunięciem jest wykorzystanie zatyczek do dróg łzowych. Jako doświadczony okulista miałem okazję stosować kilka typów zatyczek i mogę z przekonaniem stwierdzić, iż nie odnotowałem skutków negatywnych, poza być może wypadnięciem i zagubieniem. Problem ten został rozwiązany w przypadku zatyczek Parasol, dzięki ich innowacyjnej budowie, sprowadzającej się do ruchomej konstrukcji noska. W tej sytuacji jest to wyłącznie kwestia odpowiedniego podejścia lekarza oraz prawidłowego wytłumaczenia korzyści płynących z tej formy pomocy pacjentowi. Używając zatyczek po raz pierwszy optymalnym rozwiązaniem będzie wersja implantów rozpuszczalnych Extend. Osobiście zachęcam jednak, aby przekonywać pacjentów do wypróbowania zatyczek Parasol. Są bezpieczne, wygodne, stabilne i łatwe do usunięcia (o ile objawy ustąpią, a oko odzyska zdolności do samodzielnego utrzymywania filmu łzowego na powierzchni rogówki). Jednak z medycznego punktu widzenia trzeba zawsze rozważyć, czy nie ma innych opcji pomocy, czy nie należy wykorzystać terapii łączącej zatyczki z odpowiednio dobranymi farmaceutykami lub czy nie zmienić zatyczek typu Parasol na Micro Flow, posiadających mikrokanalik, zamykający punkt łzowy tylko częściowo. Warto też przeanalizować całościowo problem, jakim jest zespół suchego oka. Dlatego często odsyłam pacjentów do konsultacji reumatologicznej, wykorzystującej większe doświadczenie praktyczne w leczeniu ogólnoustrojowym, ale też diagnostycznym. W przypadku stwierdzenia suchego zapalenia rogówki i spojówki, na skutek upośledzenia wydzielania łez (Keratoconiunctivitis sicca) i podejrzenia Zespołu Sjogrena, należy w postępowaniu diagnostycznym oznaczyć badanie morfologiczne krwi obwodowej, OB, CRP, proteinogram, przeciwciała przeciwjądrowe ANA, ENA (SSA, SSB), czynnik reumatoidalny. Ponadto w przypadku nawracających zapaleń oczu typu Episcleritis, Keratitis, Scleritis, Scleromalacia performans, Uveitis, Iridocyclitis, zapalenia tylnego odcinka błony naczyniowej, zapalenia spojówek należy rozważyć skierowanie pacjenta do reumatologa, w celu wykluczenia choroby układowej tkanki łącznej.