Badanie dermoskopowe pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka niejednokrotnie bywa wyzwaniem dla lekarza. Duże fotouszkodzenie skóry, bardzo liczne znamiona, w tym także tzw. „atypowe”, przebyty czerniak lub inne nowotwory skóry, stanowią najczęstsze trudności. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie korelacji zdarzeń, które miały miejsce w przeciągu 12 miesięcy i dotyczyły właśnie takiej populacji pacjentów. 60–letnia pacjentka o pierwszym fototypie skóry zgłosiła się w celu zbadania zmiany o wymiarach 3×2 cm zlokalizowanej w okolicy śródbrzusza lewego. Makroskopowo zmiana była płasko – wypukła, o jasnobrązowym zabarwieniu na obrzeżach i różowym w części środkowej. Zmiana mogła odpowiadać podrażnionej mechanicznie brodawce łojotokowej lub czerniakowi z nasiloną regresją. W badaniu wideodermoskopowym (ryc. 1 A, B, C, D) stwierdzono, iż znakomitą większość powierzchni zmiany zajmuje obszar regresji z licznymi polimorficznymi naczyniami krwionośnymi. Na obrzeżach zmiany widoczne są pozostałości struktur melanocytowych pod postacią nieregularnej siatki barwnikowej i obszarów bezstrukturalnych. Poza tym stwierdzono obszar siatki negatywnej. Obraz dermoskopowy odpowiadał czerniakowi z nasiloną regresją. Zmiana została wycięta chirurgicznie, a badanie histopatologiczne wykazało obraz czerniaka in situ. Należy zaznaczyć, iż na skórze stwierdzono ponadto liczne brodawki łojotokowe, plamy soczewicowate i nieliczne prawidłowe znamiona barwnikowe nabyte. W ciągu ok. 2 miesięcy od tego zdarzenia, na badanie zmian skórnych zgłosiła się córka pacjentki, u której stwierdzono w badaniu klinicznym obecność licznych znamion barwnikowych. W wywiadzie pacjentka potwierdziła korzystanie z lamp opalających oraz nieprawidłowe ekspozycje na promieniowanie słoneczne. W badaniu wideodermoskopowym stwierdzono obecność kilku zmian „atypowych”, z których jedna, około 5-6 milimetrowej wielkości, budziła podejrzenie „halo – czerniaka” (ryc. 2 A). Uwidoczniono asymetrycznie rozłożone struktury melanocytowe – obszary bezstrukturalne, kropki, kuleczki i plamki barwnika, z towarzyszącymi polimorficznymi naczyniami i negatywną siatką. Zmiana została wycięta, a badanie dermoskopowe potwierdziło obecność czerniaka in situ. Po 6 miesiącach w trakcie ponownego badania dermoskopowego stwierdzono obecność 3-4 milimetrowej różowej zmiany skórnej (ryc. 2 B). Obraz przedstawiał asymetrycznie rozłożone resztkowe struktury melanocytowe – plamki jasnobrązowego barwnika z towarzyszącymi licznymi kropkowatymi naczyniami krwionośnymi. Wobec braku objawów zaburzeń rogowacenia (które sugerowałyby obecność raka kolczysto komórkowego) wysunięto podejrzenie czerniaka bezbarwnikowego. Po wycięciu chirurgicznym, badanie histopatologiczne potwierdziło to rozpoznanie. Obie pacjentki znajdują się pod stałą kontrolą dermatoonkologiczną, zgodnie z rekomendacjami NCCN 2015 opieki nad pacjentami z wczesnymi czerniakami. Należy podkreślić, iż w trakcie tegorocznego Światowego Kongresu Dermoskopowego w Wiedniu, podobne doniesienie zostało przedstawione przez ośrodek serbski.