Drodzy czytelnicy!

Żyjemy w ciekawych czasach. Z jednej strony, mamy ciąg nieoczekiwanych zdarzeń z jakimi boryka się współczesny świat. Z drugiej, trudny do ogarnięcia postęp.

Jesteśmy świadkami rewolucji technologicznej w medycynie. Nikogo już nie dziwi, że algorytmy na co dzień wspierają procesy diagnostyczno-terapeutyczne. Za pomocą technologii VR możemy zrozumieć, jak czuje się człowiek w trakcie ataku migreny, a dzięki połączeniu technologii 3D i mechanizmu odczytującego ruch mięśni powstały protezy naśladujące naturalny ruch palców. Mamy już nawet inteligentne tabletki, które wiedzą, kiedy mają uwolnić lekarstwo. Naukowcy niestrudzenie eksplorują człowieka w wersji mikro. Lekarze otrzymują coraz lepsze narzędzia, za pomocą których mogą zaglądnąć głębiej (np. dzięki Refleksyjnej Skaningowej Mikroskopii Konfokalnej, aż do górnych warstw skóry właściwej), analizować dokładniej (np. dzięki dostosowaniu prędkości skanowania w aparatach OCT z funkcją SHIFT), czy wykorzystywać sztuczną inteligencję i dedykowane algorytmy do przeglądania obrazów z badań (np. RTG). Lekarze coraz częściej mogą polegać na zaawansowanej technologii robotycznej (od niedawna aparat Genesis wspomaga leczenie pacjentów z arytmiami serca w Narodowym Instytucie Kardiologii). Z kolei w radioterapii technologia SGRT wykorzystuje kamery 3D i funkcje rozszerzonej rzeczywistości, znacznie zwiększając bezpieczeństwo podczas naświetlania.

Postęp medycyny nie jest możliwy bez nieustannej próby zrozumienia człowieka w wersji mikro i makro. Dlatego też, podczas jesiennej sesji kosmicznej zderzyliśmy ze sobą dwa spojrzenia na człowieka. O kosmosie opowiedział nam gen. M. Hermaszewski, a do mikrokosmosu odwołał się lek. T. Kuc. Temat kontynuujemy także na łamach tego numeru.

Mija kolejny rok (2022). Dla większości z nas był zaskoczeniem. Z dużym entuzjazmem wzięliśmy udział w akcji „Czysta Odra”, by dosłownie chwilę później dowiedzieć się, że ma tam miejsce katastrofa ekologiczna. Tym samym inicjatywa Fundacji Why Not stała się bardzo medialna, a same wyniki badań stanu wody szybko zaczęły być narzędziem politycznym. Więcej o tym na kolejnych stronach.

Jednak mimo bliskości wojny, ogólnoświatowego kryzysu i nieustającego widma pandemii wciąż dajemy radę. Jak? Po szczegóły zapraszam do ciekawych artykułów z działu Kultura i Nauka. Życzę nam wszystkim, byśmy żyli zgodnie z etosem prof. Józefa Kałużnego i pozostawili po sobie tak wiele ludzkiej życzliwości.

Udanej lektury! ♦