Zapisaliśmy się spontanicznie na hasło „kajakiem do morza”, nie wdając się w szczegóły akcji. Mój pierwszy odcinek to cudowny styk Wisły i Dunajca – start z przeprawy promowej w Opatowcu. Czekając na naszą kolej, pływałyśmy promem tam i z powrotem, omawiając z panem Januszem — kapitanem promu — stan świata i okolic. Przewiozłyśmy z nim kilku rowerzystów (stawka 3 złote), kilku turystów, a nawet ciężarówkę cementu. Inne tempo życia wyznaczane rytmem nurtu obu rzek, a wszystko niecałe 2 godziny jazdy od domu. Potem przypadły mi odcinki w kujawsko-pomorskim. Wisła, która nie przypomina niczym rzeki ze swojego górnego biegu, szeroka, piaszczysta, z wielkimi mieliznami. Przygoda? Na pewno. Nowe spojrzenie na Wisłę? Bezsprzecznie. Do tego fantastyczni ludzie i energetyczny finał w Gdańsku. A jeśli kiedyś przyjdzie mi do głowy, a może by tak rzucić wszystko…, to nie wyjadę w Bieszczady, tylko znajdę sobie jakiś zapomniany prom, na zapomnianej rzece. ♦