Warto by uświadomić politykom, że istnieją pewne nieprzekraczalne granice w walce o władzę. Dotyczą one przede wszystkim suwerena, który trzyma w ręku mandat rządów w państwie, a którym jest naród,zaś konkretnie obywatel państwa.To ostatecznie on decyduje o tym na kogo głosować, a robi to z przeko-nania o dobrych intencjach i rzeczywistych możliwościach ludzi pretendujących do sprawowania władzy.Czas wyborów do parlamentu europejskiego, to nowa przestrzeń, na której harcownicy chcą pokazać swoją wyższość nad przeciwnikiem. Powinno chodzić o dobro Polski w Europie,a może nawet przede wszystkim o dobro Unii Europejskiej w świecie,bo przecież przekłada się ono na korzyści każdego tworzącego ją państwa.To obiektywnie słuszne założenie jest jednak wykorzystywane przez partie polityczne do promowania siebie i swoich interesów partyjnych, które przedstawia się często jako dobro wspólne. Najbardziej przejrzyście widać to w zwierciadle polityki wewnętrznej. Kto nie potrafi w niej wznieść się ponad korzyści własne, nie gwarantuje troski o dobro wspólne w parlamencie europejskim. Nie dajmy się uwieść słowom, deklaracjom.Patrzmy na sojusze, jakie dotąd były zawierane przez polskie ugrupowania polityczne w parlamencie europejskim. Kto prezentuje pogląd, że trzeba wygrać wszystko, a nie mado tego wystarczającej siły głosów –nie ma szans na żaden sukces. Traci wszystko. Opcje fundamentalistyczne zawsze przegrywają, bo nie są zdolne, albo nie umieją zawierać rozsądnych kompromisów. Nie chodzi o kompromisy w sprawach zasadniczych, bo takich zawierać niewolno. Trzeba mieć świadomość swojej tożsamości i zachowując ją,godzić się na to, co jej nie narusza,choć nie spełnia wszystkich naszych postulatów.Było by dobrze gdyby polscy politycy wiedzieli, że ich wyborcy są wystarczająco dojrzali. Odróżniają przecież czarne od białego, dobro odzła, zakamuflowaną grę o zysk partyjny od troski o dobro wspólne, polskie i europejskie.Mamy dość farsy wyborczej. Panowie politycy, zajmijcie się tym, do czego jesteście powołani!bp Tadeusz Pieronek